در سوریه حرکتی آغاز شده است که سرانجام به پیروزی خواهد رسید و تلاش بشار اسد برای توقف این حرکت تنها هزینه این حرکت را برای مردم سوریه بیشتر خواهد کرد و البته پرونده سیاه خود را نیز سیاه تر خواهد کرد .
اما در این میان تلاش دیکتاتوری حاکم در ایران برای ارتباط دادن این حرکت مردمی به خارج از سوریه و فرستادن امکانات و نیرو برای سرکوب قیام مردمی در سوریه ، جای تامل زیادی دارد که میتوان به آن پرداخت :
ابتدا اینکه رژیم حاکم بر سوریه با حکومتی که در ایران مستقر است جدا از بحث ایدئولوژیک و عقیدتی آن دارای شباهت های فراوانی است که به پاره ای از آن می توان اشاره کرد :
در بحث سیاست خارجی :
1- حمایت تمام قد از جریانات رادیکال و تروریستی موجود در فلسطین از قبیل حماس و جنبش عمل برای مشغول کردن و تحت فشار قراردادن اسرائیل و تحمیل هزینه های فراوان مادی و معنوی برای این کشور و اخلال در روند مذاکرات صلح و همچنین تقویت گروه نظامی حزب الله به عنوان مهمترین گروه نظامی مخالف اسرائیل در مرزهای این کشور
2- روابط نزدیک با روسیه و چین برای به چالش کشیدن سیاست های خارجی آمریکا و اروپا در منطقه و ایجاد بلوک ضد غرب برای تقویت گروه های غرب ستیز در منطقه خاور میانه
3- اخلال در امور داخلی کشور های مسلمانِ دارای اقلیت شیعه با تجهیز و سازماندهی گروه های جهادی در این کشور ها در جهت بی ثبات کرن خاور میانه
4- حمایت از جریان های افراطی سنی و شیعه مانند القائده و جیش المهدی در عراق از طریق در اختیار قراردادن تجهیزات و آموزش های نظامی برای جنگ غیر مستقیم با نیروهای آمریکا در عراق و اخلال در روند شکل گیری دولتی مستقل در این کشور
در بحث سیاست داخلی :
1- وجود رهبری غیر انتخابی ، خودکامه و غیر پاسخگو در راس هرم قدرت با داشتن اختیاراتی ورای قانون
1- تک صدایی کردن جامعه با هزینه دار کردن هرگونه انتقاد در مورد حاکمیت توسط منتقدین
2- استفاده از نیروهای شبه نظامی دارای مصونیت از هر گونه تعقیب قضایی در تمام سطوح جامعه برای کنترل و سرکوب حرکت های مدنی
3- بی اعتنائی به حقوق بشر و بی اعتبار دانستن مجامع بین المللی حقوق بشر
4- دخالت در روند قضایی با استفاده از قضات وابسته برای استفاده از تمام ظرفیت ها جهت فشار بر دگر اندیشان
5-نظامی گری و تقویت بنیه های نظامی برای تاثیر گذاری در معادلات بین المللی
حال با این توضیح به نظر می رسد فرو پاشی نظام حاکم در سوریه به تضعیف جایگاه متحدین ایران در منطقه خواهد انجامید و در نتیجه عرصه را بر حاکمان ایران تنگ تر خواهد کرد ، تلاش حاکمان ایران برای مهار بحران در سوریه با هدف نگه داشتن مهم ترین پایگاه سیاسی موافق خود در منطقه و شاید جهان و شباهت های موجود در برخورد با اعتراضات مدنی خود دلیلی است بر اهمیت ورای تصور نظام حاکم در سوریه برای حکومت گران در ایران .
راه کاری که آرمان های جنبش سبز در قبال رویداد های اخیر در سوریه برای ما ترسیم میکند این است که تمام قد و با نهایت توان از حرکت آزادیخواهانه مردم سوریه دفاع کرده و حمایت معنوی خود را از این حرکت تحول خواه اعلام نماییم ، همانا پیروزی مخالفین بشار اسد در سوریه بزرگترین شکست برای جمهوری اسلامی و حاکمان آن خواهد بود و حمایت از این حرکت بزرگ می تواند اعتباری برای جنبش سبز در جهان و رساندن این پیام به مردم سوریه باشد که مردم ایران بر خلاف حاکمان خود پشتیبان این حرکت عظیم و مردمی برای رسیدن به آزادی هستند .
به این منظور صفحه ای در فیس بوک با عنوان اتحاد برای آزادی ایران و سوریه ایجاد شده است که میتوانید برای حمایت از این حرکت به آن بپیوندید
اتحاد برای آزادی در ایران و سوریه
اما در این میان تلاش دیکتاتوری حاکم در ایران برای ارتباط دادن این حرکت مردمی به خارج از سوریه و فرستادن امکانات و نیرو برای سرکوب قیام مردمی در سوریه ، جای تامل زیادی دارد که میتوان به آن پرداخت :
ابتدا اینکه رژیم حاکم بر سوریه با حکومتی که در ایران مستقر است جدا از بحث ایدئولوژیک و عقیدتی آن دارای شباهت های فراوانی است که به پاره ای از آن می توان اشاره کرد :
در بحث سیاست خارجی :
1- حمایت تمام قد از جریانات رادیکال و تروریستی موجود در فلسطین از قبیل حماس و جنبش عمل برای مشغول کردن و تحت فشار قراردادن اسرائیل و تحمیل هزینه های فراوان مادی و معنوی برای این کشور و اخلال در روند مذاکرات صلح و همچنین تقویت گروه نظامی حزب الله به عنوان مهمترین گروه نظامی مخالف اسرائیل در مرزهای این کشور
2- روابط نزدیک با روسیه و چین برای به چالش کشیدن سیاست های خارجی آمریکا و اروپا در منطقه و ایجاد بلوک ضد غرب برای تقویت گروه های غرب ستیز در منطقه خاور میانه
3- اخلال در امور داخلی کشور های مسلمانِ دارای اقلیت شیعه با تجهیز و سازماندهی گروه های جهادی در این کشور ها در جهت بی ثبات کرن خاور میانه
4- حمایت از جریان های افراطی سنی و شیعه مانند القائده و جیش المهدی در عراق از طریق در اختیار قراردادن تجهیزات و آموزش های نظامی برای جنگ غیر مستقیم با نیروهای آمریکا در عراق و اخلال در روند شکل گیری دولتی مستقل در این کشور
در بحث سیاست داخلی :
1- وجود رهبری غیر انتخابی ، خودکامه و غیر پاسخگو در راس هرم قدرت با داشتن اختیاراتی ورای قانون
1- تک صدایی کردن جامعه با هزینه دار کردن هرگونه انتقاد در مورد حاکمیت توسط منتقدین
2- استفاده از نیروهای شبه نظامی دارای مصونیت از هر گونه تعقیب قضایی در تمام سطوح جامعه برای کنترل و سرکوب حرکت های مدنی
3- بی اعتنائی به حقوق بشر و بی اعتبار دانستن مجامع بین المللی حقوق بشر
4- دخالت در روند قضایی با استفاده از قضات وابسته برای استفاده از تمام ظرفیت ها جهت فشار بر دگر اندیشان
5-نظامی گری و تقویت بنیه های نظامی برای تاثیر گذاری در معادلات بین المللی
حال با این توضیح به نظر می رسد فرو پاشی نظام حاکم در سوریه به تضعیف جایگاه متحدین ایران در منطقه خواهد انجامید و در نتیجه عرصه را بر حاکمان ایران تنگ تر خواهد کرد ، تلاش حاکمان ایران برای مهار بحران در سوریه با هدف نگه داشتن مهم ترین پایگاه سیاسی موافق خود در منطقه و شاید جهان و شباهت های موجود در برخورد با اعتراضات مدنی خود دلیلی است بر اهمیت ورای تصور نظام حاکم در سوریه برای حکومت گران در ایران .
راه کاری که آرمان های جنبش سبز در قبال رویداد های اخیر در سوریه برای ما ترسیم میکند این است که تمام قد و با نهایت توان از حرکت آزادیخواهانه مردم سوریه دفاع کرده و حمایت معنوی خود را از این حرکت تحول خواه اعلام نماییم ، همانا پیروزی مخالفین بشار اسد در سوریه بزرگترین شکست برای جمهوری اسلامی و حاکمان آن خواهد بود و حمایت از این حرکت بزرگ می تواند اعتباری برای جنبش سبز در جهان و رساندن این پیام به مردم سوریه باشد که مردم ایران بر خلاف حاکمان خود پشتیبان این حرکت عظیم و مردمی برای رسیدن به آزادی هستند .
به این منظور صفحه ای در فیس بوک با عنوان اتحاد برای آزادی ایران و سوریه ایجاد شده است که میتوانید برای حمایت از این حرکت به آن بپیوندید
اتحاد برای آزادی در ایران و سوریه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر